Historie
De Manx Loaghtan is afkomstig van het eiland Man. Vermoed wordt dat de dieren afstammen van de schapen die Scandinaviërs in de vroege middeleeuwen op hun tochten meenamen als proviand. Ze behoren net als de Scandinavische rassen en de rassen die te vinden zijn op de Hebriden en andere eilanden rond Groot-Brittannië en in IJsland tot de Noord-Europese kortstaart variant.
Vroeger bestonden er vier kleurvariëteiten van het ras, nl wit, grijs, zwart en bruin (loaghtan), waarvan nu alleen de bruine nog over is. De bruine kleur is recessief tov de andere kleuren, hierdoor produceren bruine schapen alleen bruine lammeren.
Na een bijna-uitsterven in de jaren vijftig is het ras inmiddels uit de problemen, hoewel de aantallen nog steeds niet al te groot zijn.
De dieren worden op Man zowel voor de wol als voor het uitmuntende vlees gehouden. Aan deze kant van het kanaal worden ze in natuurgebieden ingezet als begrazers. De wol is licht, van prima kwaliteit en wordt voornamelijk gebruikt voor kleding.
Bijzonderheden
De Manx Loaghtan is naast de Hebridean en het Jacobsschaap het enige ras waar meerhoornigheid prominent voorkomt. Het is een primitief schaap dat weinig kieskeurig is in graasgedrag en ook op karige gronden prima kan overleven.
Vruchtbaarheid
Vanouds geven de schapen ongeveer 1,4 lam per jaar. Bij goede verzorging in de Nederlandse vruchtbare weiden kan dit cijfer oplopen tot 1,8.
Afbeeldingen
Rasbeschrijving in onderdelen
Hoofd
De kop is smal en middelgroot, zoveel mogelijk onbewold en chocoladebruin. De dieren hebben een rechte neus. Tweehoornige dieren hebben een wat ronder voorkomen dan de vierhoornige.
Let op gespleten oogleden, deze dieren mogen niet gebruikt worden voor de fok.
Hoorns
Zowel ooien als rammen hebben twee of vier hoorns. Zes komt wel eens voor. Deze mogen nooit ingroeiend zijn. Bij vierhoornige dieren moeten de horens door een strook huid van elkaar gescheiden zijn. Er is een voorkeur voor een proportioneel mooi en evenwijdig gewei. Hoornloze dieren zijn ongewenst.
Nek / Hals
De hals is sterk en middellang.
Voorhand
Schouders en borst zijn breed.
Middenhand
Stevige, rechte rug iets oplopend naar de achterhand hoewel bij sommige dieren de schouders iets hoger staan. Ribben zijn rond.
Achterhand
Achterhand is stevig en rond.
Beenwerk
De poten moeten sierlijk, smal, recht en sterk zijn. Chocoladebruin en zo min mogelijk bewold.
Staart
De staart moet kort zijn en mag de hielen niet raken.
Onbewolde staarten genieten de voorkeur. Ideaal is de zogenaamde "lions tail". Onbewold met een kwast aan het eind.
Huid / Vacht
De vacht van de dieren moet gelijkmatig bruin zijn. De wol is dicht en zacht en verkleurt tot lichtbruin in de zon. De dieren mogen geen witte vlekken of haren hebben. Kop, poten en staart zijn geheel dan wel gedeeltelijk kort behaard en donkerbruin. De lammeren zijn zwart als ze geboren worden maar worden al na twee weken bruin.
Algemeen voorkomen
De Manx Loaghtan is een klein en relatief wild schaap. De dieren zijn sierlijk en laatrijp. Volwassen ooien wegen gemiddeld ongeveer 40 kg. Het meest in het oog springende kenmerk zijn de meerdere hoorns bij zowel rammen als ooien.
| |
Ooilam
|
Ramlam
|
Jaarl ooi
|
Jaarl ram
|
Volw ooi
|
Volw ram
|
|
Geb.gew.
|
2,5 kg
|
3 kg
|
.
|
.
|
.
|
.
|
|
Groeisnelh
|
16 kg/ 4 mnden
|
20 kg/ 4 mnden
|
.
|
.
|
.
|
.
|
|
Gewicht
|
.
|
.
|
38 kg
|
50 kg
|
40 kg
|
55 kg
|
|
Formaat
|
.
|
.
|
.
|
.
|
Middel
|
Middel
|
|
Lam prod
|
.
|
.
|
.
|
.
|
.
|
.
|
|
Jaarrond
|
.
|
.
|
Nee
|
Nee
|
Nee
|
Nee
|
|
Wol
|
.
|
.
|
.
|
.
|
1,5 kg
|
2 kg
|
|
Hoorns
|
Ja 2-4
|
Ja 2-4
|
Ja 2-4
|
Ja 2-4
|
Ja 2-4
|
Ja 2-4
|
